Bouwen in Paramaribo 18

Bouwen in Paramaribo 18
Zo, de laatste dag alweer. En het target gehaald: de buitenwanden en kozijnen zitten er in. Alles netjes in de houtmenie. De uiteindelijke kleur weten we nog niet maar dat zien we later wel. De schroeven zijn nooit aangekomen. Francis is nog 2 keer naar de douane geweest en heeft kontakt gehad met de verscheper in Nederland. Iedereen erg aardig maar geen schroeven. De douane heeft een nieuw siesteem en dat hapert blijkbaar. Uiteindelijk was het geen probleem want ik had nog schroeven (rvs) van de vorige keer en die waren "met borst", dwz met een glad stuk onder de schroefkop. Die trekken het hout lekker tegen elkaar. De grote entreekozijnen hebben we met grote 4-duims spijkers in elkaar getimmerd. Ging ook goed. Wel goed voorboren anders krijg je niks in dit hardhout. De spuiter is ook weer geweest. Toch maar weer laten komen want de hele schutting zat onder de houtluis. Ons huis gelukkig niet maar voor de zekerheid.. We hebben deze keer een paar leuke trips gemaakt. Eerst naar Galibi, zeeschildpadden kijken. Je vaart met een korjaal s’nachts naar een strand (op de hoek oceaan/Marowijne met aan de overkant Frans Guyana). Het regende keihard. Sta je in het donker met een poncho in de stromende regen op het strand. Een paar meter verderop in het duin flitst af en toe een zaklampje aan van een gids. Er zijn 2 schildpadden in het duin aan het graven. Je moet wachten tot ze eieren gaan leggen. Dan zijn ze in een soort trance en kun je ze benaderen. Opeens komt een gids naar ons en zegt dat er 1 schildpad teruggaat naar zee omdat er water in het gat staat wat ie aan het graven is. Ze gaan dan weer de zee in en zoeken een nieuwe plek verderop. We staan naast een verhoogd stukje duin. Hij richt zn zaklamp op de richel en we staan ineens oog in oog met een schildpad van een ton die over de richel het strand op wil schuiven. We springen naar achteren en hij glijdt naar beneden het strand op en begint zichzelf moeizaam met z’n 4 flappen richting zee te duwen. Machtig mooi gezicht. Daarna nog bij het andere schildpad de eieren zien leggen. Eindeloos turen in het gat waar de eieren in droppen, 150 stuks in 1 leg. Zodra ze het gat begint dicht te gooien moet je weer wegwezen want dan komt ze uit de trance. Er wordt veel voorlichting gegeven in de dorpen hier om te zorgen dat er geen eieren uitgegraven worden. We zijn ook weer kaaimannen wezen aaien. S’avonds met een korjaal een moeras in. Weer klunen over een dijk met de korjaal. In volle vaart de dijk op knallen en dan trekken met z'n allen. Dan doodstil, in het donker, tussen de waterplanten kaaimannen spotten. De gids heeft er na 5 minuten al een uit het water gevist (met een lusje aan een stok) en ik heb weer een kaaiman in mn handen. Heel bijzonder. Mooi beest. En er waren natuurlijk weer verschillende feesten. Suriname heeft 26 feestdagen. Iedere bevolkingsgroep heeft er een paar en dit zijn allemaal nationale feestdagen waar iedereen vrij is. Deze keer waren er chinees nieuwjaar (veel knalvuurwerk), dag van de republiek waar ze de coup in 1980 vieren (niet echt een feestje maar dan kan Bouterse weer een redevoering van 2 uur houden) en Holi Phagwa, een hindoestaans voorjaarsfeest waarop iedereen elkaar met verfpoeder (gekleurde talkpoeder) begooid. Vooral de stagiaires kregen het voor hun kiezen maar die hebben daar zo te zien geen probleem mee. We hebben de groep doodskopaapjes ook nog 3 keer gezien. En een flinke leguaan van een meter. Allemaal bij het huis wat er al als een echt huis gaat uitzien. We krijgen steeds meer reakties van mensen die toevallig in de buurt zijn. Vorige week een schotse architect die het hele huis van binnen en buiten heeft gefotografeerd. Gisteren komt er een grote zwarte meneer naar ons en uit zn bewondering. Hij is fan van houtbouw omdat dit zo goed past in Suriname. Hij komt uit Albina waar in de oorlog tussen Bouterse en Brunswijk bijna alle houten huizen zijn vernietigd. Hij wil ook een houten huis bouwen. We hebben mailadressen uitgewisseld. Het bouwen gaat nog steeds met een paar handmachines en zonder steiger, kraan ed. Als er een probleem is moet je steeds een truk bedenken om het veilig en makkelijk te kunnen uitvoeren. De gevelplanken hebben we van binnenuit aan de buitenzijde getimmerd. Als je de spijkers er vantevoren al een stuk inslaat hoef je de plank er alleen maar tegenaan te houden, eventueel even vastzetten met een lijmtang en dan nagelen. Van bovenaf beginnen want we hebben geen lange ladders. De laatste planken moeten wel van buitenaf maar daar kun je dan bij met de ladder. Surinaams rabat ziet er mooi uit. Ook slim en simpel bedacht. Gewoon boven en onder zelfde profiel. Heb je maar 1 frees nodig. De bovenkant haakt achter de plank erboven dus je slaat de koploze spijker aan de onderkant van de plank net boven het rabat erin. En nu maar hopen dat ze niet krom trekken. De truuk met de dievenijzers lijkt ook goed te gaan. Iedereen heeft hier dievenijzers voor of achter elk raam en iedere deur. Zelfs de terrassen zijn aan de buitenzijde voorzien van een hekwerk. Net als in de dierentuin heb je dan het idee van een binnen- en een buitenkooi. Je snapt niet dat mensen daar willen zitten. Als je glazen shutters gebruikt moet je wel dievenijzers plaatsen want de shutters haal je er van buiten af zo uit. Wij hebben de dievenijzers in het kozijn verwerkt. De shutters zitten horizontaal en als je op de goeie plek achter iedere shutter een stuk betonijzer horizontaal in het kozijn zet valt dit niet op door de horizontale lijnen die er al zijn van de shutters en kunnen de shutters toch nog normaal open en dicht. Werkt goed en is ook nog erg goedkoop en makkelijk te maken. Het dak lekte op de 4 hoekpunten waar de dakvlakken in elkaar haken. Was te verwachten mar ik had de stille hoop dat dit toch goed gaat. Als het regent waait het echter ook altijd flink en komt het water toch naar binnen. Dus maar wat bitumenband gehaald en aan een touw het zinken dak op om de hoeken dicht te plakken. Je ziet het gelukkig van buiten niet en het lijkt te werken. De stroom is een dag uitgevallen in de hele wijk. Kan hier gebeuren. Was eigenlijk wel leuk. Ik heb een nieuwe scherpe handzaag gehaald en alles met de hand gezaagd. In een rustig tempo. Ook de handschaaf gebruikt. Het duurt dan wat langer en je moet niet steeds een balk van 2 bij 6 inch moeten doorzagen maar het is wel meer "zen", voelt goed.
Zo, vanavond weer even heerlijk bij de Waterkant zitten en morgen weer naar huis. Fabian zal af en toe controleren op houtluizen en of het huis niet bezet wordt door zwervers.
De volgende keer de binnenwanden, electra, water, sanitair en dan is het al bewoonbaar! Gaat toch nog erg snel.
Fawakaa!